دانستنی اقتصاد: حمید درخشان بازیکن سابق تیم ملی و باشگاه پرسپولیس یکی از چهره های برجسته فوتبال ایران است که همواره به عنوان یک چهره اخلاق مدار شناخته شده است. درخشان که سابقه سرمربی گری بسیاری از تیم های لیگ برتری از جمله باشگاه پرسپولیس را در کارنامه دارد به خوبی باریشه های نابه سامانی ها و مشکلات ورزش ایران آشنایی دارد. به همین دلیل«رسانه مسئولیت اجتماعی» با این مربی فوتبال در زمینه جایگاه مسئولیت اجتماعی در ورزش و فوتبال ایران گفت و گو کرده که در ادامه ماحصل این گفت وگو را می خوانید.
*مسئولیت اجتماعی در ورزش ایران و به خصوص فوتبال دارای چه جایگاهی است؟آیا فوتبال ایران با بتوجه به رویکرد مسئولیت اجتماعی به دنبال اهداف خود است؟
مسئولیت اجتماعی چیزی نیست که وجود داشته باشد و بلکه باید مطالبه گری کرد و آن را از مسئولان ورزش و فوتبال کشور مطالبه کرد.هنگامی که یک مدیر در یک باشگاه فعالیت می کند باید در مقابل عملکرد خود پاسخگو باشد.در سال های گذشته برخی از مدیرعاملانی که وارد باشگاه های ورزشی شده اند پس از مدتی هر کاری که دوست داشته اند انجام داده اند و در نهایت نیز به کسی پاسخگو نبوده اند.نتیجه عملکرد این مدیران نیز ضرر و زیان به باشگاه های ورزشی بوده است. با این وجود کسی پرونده این مدیران را بررسی نکرده و آنها را مورد مواخذه قرار نداده است.هنگامی که یک مدیر در مقابل عملکرد خود پاسخگو نباشد و کسی نیز چنین مدیرانی را بازخواست نکند هر اتفاقی ممکن است در ورزش رخ بدهد.نتیجه چنین وضعیتی هرج و مرج و عملکرد ناموفق تیم های ورزشی است. هنگامی که در رأس یک سازمان ورزشی مدیری قرار بگیرد که دارای مسئولیت اجتماعی و حرفه ای نیست این رویکرد به بنده سازمان نیز انتقال پیدا می کند. در چنین رویکردی کسی نمی تواند منتظر موفقیت و نتیجه مطلوب باشد
*برای پاسخگو کردن مدیرانی که مسئولیت حرفه ای و اجتماعی خود را انجام نمی دهند چه باید کرد؟
در مرحله نخست باید مدیرانی را انتخاب کرد که دارای تخصص و تعهد کافی باشند.در مرحله دوم باید بیلان کاری هر مدیر ورزشی را به صورت سالانه بررسی کنند که آیا وی در طول یک سال گذشته عملکرد موفقی داشته یا خیر.کسانی باید به عنوان مدیران ورزشی جامعه فعالیت کنند که دارای تخصص کافی باشند. این در حالی است که متأسفانه این اتفاق در کشور رخ نمی دهد و اغلب کسانی که به عنوان مدیران تیم های ورزشی انتخاب می شوند از تخصص کافی برخورار نیستند.نکته دیگر اینکه یکی از دلایل پاسخگو نبودن چنین مدیرانی ضعف نظارتی است که در ورزش کشور وجود دارد. اگر نهادهای نظارتی با دقت و به صورت جدی عملکرد مدیران ورزشی را رصد می کردند هیچ مدیری به خود اجازه نمی داد منافع فردی را برمنافع جمعی ترجیح دهد و در این راستا حرکت کند.در شرایط کنونی بسیاری از افرادی که دارای تجربه مدیریت ورزشی هستند و در این زمینه تخصص دارند به دلایل مختلف کنار گذاشته شده و مدیرانی روی کار می آیند که ورزشی نیستند و بلکه با رویکرد سیاسی و اقتصادی وارد ورزش می شوند. مدیران اقتصادی که وارد ورزش می شوند بیش از آنکه به فکر اعتلای ورزش و فوتبال کشور باشند به دنبال سود اقتصادی هستند و نگاه آنها به مقوله ورزش صرفأ اقتصادی است. از سوی دیگر مدیرانی که با رویکرد سیاسی وارد ورزش می شوند به دلیل نداشتن تخصص لازم،توانایی مدیریت ورزشی ندارند و بلکه رفتار و اقداماتی در فضای ورزش از خود بروز می دهند که بیشتر به فضای سیاسی ارتباط دارند.در نتیجه در چنین شرایطی ماهیت ورزش تحت تأثیر عوامل بیرونی قرار می گیرد که در اغلب موارد آسیب زننده بوده است.
*مسئولیت اجتماعی در فوتبال ایران باید به صورت فردی دنبال شود یا به صورت نهادی و سازمانی؟
مسئولیت اجتماعی در ورزش و فوتبال ایران باید به صورت سازمانی و تشکیلاتی صورت بگیرد.تنها در چنین شرایطی است که مسئولیت اجتماعی به فرد نیز منتقل می شود و افراد براساس رویکردهای سازمانی که برای آنها طراحی شده خود را مکلف به انجام دادن مسئولیت های خود چه در زمینه اجتماعی و در چه در زمینه حرفه ای می دانند. برای ترسیم چشم انداز آینده ورزش و فوتبال کشورباید واقعیت ها و داشته های را بدون حواشی و جنجال های صورت گرفته مورد بررسی قرار داد.بدون شک اگر به صورت واقع بینانه به وضعیت ورزش ملی نگاه کنیم متوجه می شویم که در بسیاری از موارد ضعف مسئولیت مشهود است. این ضعف های مدیریتی توانایی ورزش کشور را کاهش داده و زمینه ساز بروز ناهنجاری های متعددی در فضای ورزش و به خصوص فوتبال شده است. به همین دلیل اگر قرار است مسئولیت اجتماعی در ورزش ایران نهادینه شود این اتفاق باید از بالا و در زمینه مسئولان صورت بگیرد.
منبع: رسانه مسئولیت اجتماعی
