ورزش­‌شویی و نابودی فوتبال یا معرفی چهره جدیدی از عربستان به جهان؟! / تکمیل اصلاحات اجتماعی با سرمایه­‌گذاری در ورزش!

دانستنی اقتصاد – سینا عباسیان؛ در ۱۱ آگوست، بزرگترین رقابت فوتبال عربستان سعودی، با نام لیگ حرفه ای عربستان سعودی، برای فصل ۲۴-۲۰۲۳ آغاز شد. تورنمنت فصل گذشته چندان هیجان‌انگیز نبود. فقط ۹۳۰۰ هوادار به طور متوسط ​​در بازی­ها حضور داشتند. در سه فصل از پنج فصل گذشته، بهترین گلزن، عبدالرزاق حمدالله، مراکشی بوده که در هیچ یک از باشگاه های برتر جهان بازی نکرده است.

اما این فصل ممکن است متفاوت باشد. تیمی که حمدالله عضو آن است ،یعنی الاتحاد، به تازگی کریم بنزما، برنده جایزه توپ طلای بهترین بازیکن جهان در سال ۲۰۲۲، از رئال مادرید و انگولو کانته، هافبک ستاره چلسی را به خدمت گرفته است. کریستیانو رونالدو، برنده پنج بار توپ طلا، در ماه ژانویه از منچستریونایتد به النصر، دیگر باشگاه عربستانی نقل مکان کرد. و همینطور سادیو مانه، وینگر سابق لیورپول، به تازگی به جمع النصری­ها پیوست، در حالی که کاپیتان لیورپول، جردن هندرسون، با الاتفاق قرارداد امضا کرد. این لیست پر از بازیکنان درخشان است. تیم های حاضر در لیگ عربستان در تابستان امسال بیش از ۴۸۰ میلیون دلار هزینه کرده اند که آن­ها را در زمره بزرگترین خرج کنندگان فوتبال جهان قرار داده است.

حرکات لیگ حرفه ای تنها بخشی از فشار چند میلیارد دلاری عربستان سعودی به ورزش جهان است که توسط محمد بن سلمان، معروف به MBS، ولیعهد و حاکم واقعی کشور حمایت می شود. این بسیار فراتر از فوتبال است و گلف جهانی، مسابقات اتومبیل رانی فرمول ۱، بوکس و غیره را در بر می­‌گیرد. جاه طلبی MBS استفاده از ورزش برای مدرن کردن عربستان سعودی و تغییر درک جهان خارج از پادشاهی بیابانی با ۳۶ میلیون نفر است.

ولخرجی عربستان درست زمانی اتفاق می‌افتد که صنعت ورزش جهانی تحت تأثیر اختلالات دیجیتال و موج جدیدی از سرمایه‌گذاری خصوصی در تزلزل است. بدبین­ها بن سلمان را به پروژه­‌های بیهوده و «ورزش شویی» متهم می­‌کنند – استفاده از ورزش برای سفید کردن شهرت کشور به دلیل نقض حقوق بشر. مقامات سعودی چنین انتقاداتی را مهار می­‌کنند. فهد ناظر از سفارت عربستان در واشنگتن دی سی می­‌گوید این ایده که کشور در حال شستشوی ورزشی است «کاملا دور از واقعیت است». او می‌گوید که چنین ادعاهایی بوی «قوم‌گرایی» می‌دهد و همه چیز با در نظر گرفتن عربستان سعودی و شهروندانش – نه غربی‌ها – انجام شده است.

بسیاری از ناظران بر این باورند که این حرکت‌ها نه تنها عربستان سعودی، بلکه خود ورزش جهانی را تغییر خواهد داد و ابتکار عمل را از دست پشتیبانان غربی تیم‌ها و مسابقات گرفته و نیروی جدید پویا را معرفی خواهد کرد. این هزینه چندین سال است که ادامه داشته است، اما تا همین اواخر دامنه کامل آن با رویکرد تفنگ پراکنده پنهان شده بود. سرمایه‌گذاری‌ها و مذاکراتی در لایه‌های مختلف صنعت ورزش از جمله خرید بازیکن، خرید باشگاه‌های خارجی، توسعه باشگاه‌های داخلی و خرید یا توسعه مسابقات داخلی و خارجی صورت گرفته است.

این معاملات توسط گروهی از نهادهای سعودی از جمله خود دولت، صندوق سرمایه‌گذاری عمومی (PIF)، صندوق سرمایه گذاری مستقل و حتی آرامکو عربستان سعودی، شرکت نفتی که سودآورترین شرکت جهان است، دنبال شده است. این هدف چشمگیر است، با حداقل ۱۰ میلیارد دلار که بیش از نیم دوجین برای ورزش اصلی صرف کرده است.

در سال ۲۰۲۱ یک کنسرسیوم به رهبری عربستان سعودی کنترل نیوکاسل یونایتد، یک تیم با سابقه اما در حال تقلای لیگ برتر انگلیس (EPL) را به قیمت ۳۹۱ میلیون دلار به دست گرفت. علاوه بر توسعه لیگ داخلی خود، گمانه زنی های شدیدی وجود دارد مبنی بر اینکه عربستان سعودی به تبعیت از قطر همسایه خود در سال ۲۰۲۲، پیشنهاد میزبانی جام جهانی را  شاید برای سال ۲۰۳۰ دنبال خواهد کرد. تصور می­‌شود که پول­‌های کشور­‌های حوزه خلیج فارس حامی و منبع مالی برای تورنمنت جدیدی به نام سوپر لیگ اروپا بوده که در سال ۲۰۲۱ برای ایجاد آن تلاشی صورت گرفت و در نهایت پس از مخالفت هواداران فوتبال از بین رفت.

در گلف، که بدنه اصلی آن در آمریکا است، تور PGA، به تازگی با ادغام با  LIV Golfموافقت کرده است، یک تورنمنت جدید عربستانی که با ارائه صدها میلیون دلار به بازیکنان برتر برای اینکه وفاداری خود به تیم­ها را تغییر دهند، ورزش را به آشوب کشاند. تور جهانی DP در اروپا، یکی دیگر از عناصر سازمان‌دهنده این ورزش، نیز بخشی از این معامله است. دونالد ترامپ که زمین‌هایش میزبان رویدادهای LIV Golf است، آن را به عنوان یک «معامله زیبا و پر زرق و برق» توصیف می­‌کند. الیزابت وارن و ران وایدن، دو سناتور چپ‌گرا، اخیراً در نامه‌ای عمومی به وزارت دادگستری آمریکا «آخرین تلاش­‌های رژیم سعودی برای پاکسازی تخلفات خود» را محکوم کردند.

عربستان سعودی میزبان گرندپری جدید فرمول ۱ در جده و در حال ساخت یک پیست در نزدیکی پایتخت خود یعنی ریاض است. گزارش شده که سرمایه گذاران عربستانی در نظر داشتند سال گذشته ۲۰ میلیارد دلار برای کل فرمول ۱ پیشنهاد دهند. وزیر ورزش عربستان این گزارش ها را «صرفاً حدس و گمان» خواند و رد کرد. آرامکو همچنان حامی اصلی «فرمول یک» است.

یکی از مقامات تور جهانی تنیس مردان یعنیATP به گفتگوهای «مثبت» با سرمایه گذاران احتمالی اعتراف کرده است. تور تنیس زنان به نام WTA ،در حال بررسی این است که آیا رویدادی را در عربستان برگزار کند و یکی از مقامات اخیراً از آن بازدید کرده است. این پادشاهی اکنون میزبان مسابقات بزرگ بوکس، مسابقات کشتی و رویدادهای ورزش الکترونیکی است. با وجود آب و هوای آن، به عنوان میزبان بازی­‌های آسیایی زمستانی در سال ۲۰۲۹ نیز انتخاب شده است.

لیگ خودشان

چرا این کشور در ورزش ول­خرجی می­‌کند؟ غرور و حسادت نقش دارند. بسیاری از خاندان سلطنتی عربستان طرفدار هستند. آنها در جاهای دیگر روی تیم­ها سرمایه­گذاری کرده اند و اکنون تیم­‌های خود را می­‌خواهند. آ­ن­ها همچنین می­‌خواهند در میان نخبگان ورزشی جهانی جدی گرفته شوند. یاسر الرمیان، رئیس صندوق PIF، دیوانه گلف است. اسناد منتشر شده به عنوان بخشی از جلسات استماع اخیر کنگره در مورد قرارداد PGA وTour-liv نشان می­‌دهد که یکی از ایده­‌های پیشنهاد شده به عنوان بخشی از معامله این بود که او ممکن است عضویت آگوستا، انحصاری ترین باشگاه آمریکا را به دست آورد.

سعودی ها شاهد افزایش قدرت همسایگان خود بوده اند. دانیل رایش از دانشگاه جورج تاون قطر می گوید که این مسابقه در سال ۱۹۹۳ آغاز شد. این زمانی بود که قطر برای اولین بار میزبان مسابقات تنیس مردان ATP بود (بوریس بکر برنده شد). این کشور ۲۰۰میلیارد دلار برای آماده سازی میزبانی جام جهانی ۲۰۲۲ هزینه کرد. یکی از اعضای سلطنتی آن همچنین مالک پاری سن ژرمن، یک باشگاه بزرگ فرانسوی است. منچستر سیتی که متعلق به یکی از اعضای سلطنتی ابوظبی است، اکنون با ارزش ترین برند فوتبال جهان است.

اما طرح سعودی بسیار فراتر از سینه جلو دادن نخبگان و همگامی با همسایگان است. افزایش قیمت انرژی و تولید به این معنی است که انتظار می­‌رود صادرات نفت این کشور در سال جاری از ۱۶۶ میلیارد دلار یا ۱۶ درصد تولید ناخالص داخلی فراتر رود. با در پیش بودن گذار انرژی جهانی، طرح «چشم انداز ۲۰۳۰» پادشاهی قصد دارد با توسعه صنایع جدید و آزادسازی اقتصاد، از جمله با جذب زنان بیشتر به نیروی کار، اقتصاد خود را به دور از نفت متنوع کند. PIF یک بازیگر کلیدی است که از بیش از ۷۰۰ میلیارد دلار سرمایه خود برای بازتوزیع سرمایه در حوزه های جدید اقتصاد و سرمایه گذاری استراتژیک در برندها و فناوری استفاده می­‌کند.

پادشاهی می­‌خواهد لیگ حرفه ای عربستان سعودی برای جذب سرمایه گذاری و هواداران باشد و در نظر دارد تا سال ۲۰۳۰ از ۱۰۰ میلیون بازدیدکننده در سال استقبال کند (۶۴ میلیون بازدید کننده در سال ۲۰۲۱ وجود داشت). مقامات امیدوارند که لیگ تا آن زمان درآمد خود را چهار برابر کند و به ۴۸۰ میلیون دلار برساند، هرچند که هنوز هم در کنار EPL که سال گذشته ده برابر بیشتر تولید کرده، کمرنگ است.

امید می­‌رود که ورزش بر بقیه اقتصاد تأثیر بگذارد. بخشی از این فعالیت تغییر نام تجاری در منطقه ای است که به دلیل اختلافات مذهبی، افراط گرایی و جنگ شناخته شده است. استیون کوک از شورای روابط خارجی، یک اندیشکده در نیویورک توضیح می‌دهد: «بهتر است همه با هم برای رفاه در منطقه کار کنند، نه در تضاد با هم، و سعودی ها می­‌خواهند در خط مقدم آن دیده شوند.»

یک برند بهتر و رویدادهای بیشتر می‌تواند بخش گردشگری را تقویت کند، که دولت امیدوار است از ۳ درصد تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۱۹ به ۱۰ درصد در سال ۲۰۳۰ افزایش یابد. وقتی می‌خواهید به مکان مهیج و مردم­پسند برای تعطیلات تبدیل شوید، قدرت یک ستاره به این هدف کمک می‌کند: لیونل مسی، شاید بهترین بازیکن فوتبال، سفیر گردشگری عربستان سعودی است و عکس هایی از مکان­‌های آفتابی را برای ۴۸۲ میلیون دنبال کننده خود در اینستاگرام منتشر می­‌کند.

ورزش حتی ممکن است به عنوان مکانیزمی برای تکمیل اصلاحات اجتماعی مفید باشد. دولت عربستان سعودی در سال‌های اخیر بیشتر پذیرای حضور مختلط جنسیت‌ها در مکان­‌های عمومی شده است و اقداماتی را برای مهار پلیس مذهبی بیش از حد متعصب خود انجام داده است. در نهایت زنان در سال ۲۰۱۸ مجاز به رانندگی شدند. اکنون دولت از ورزش زنان و همچنین مردان حمایت می­‌کند. تیم فوتبال زنان عربستان در ماه مارس برای اولین بار در رتبه بندی فیفا قرار گرفت. همه اینها ممکن است این کشور را برای گردشگران زن جذاب تر کند.

وادیچ ایشاک، استادیار مدیریت ورزشی در دانشگاه قطر، می‌گوید: در سراسر منطقه، میزبانی رویدادهای ورزشی «به طور کلی توسط ساکنان مثبت تلقی شده است.» آقای ناظر از سفارت عربستان در واشنگتن اشاره می­‌کند که ۷۰ درصد از جمعیت عربستان زیر ۳۵ سال هستند و جوانان عاشق رویدادهای ورزشی هستند.

طرح جامع با دو خطر بزرگ مواجه است. اولین مورد این است که مدل­‌های تجاری آن ممکن است کارایی نداشته باشند. کشور­‌های حوزه خلیج فارس به وضوح می­‌توانند مشاغل ورزشی را به خوبی اداره کنند. منچسترسیتی زیر نظر سرمایه گذار امارات متحده عربی پیشرفت کرده است (اگرچه در ماه فوریه EPL آن را به نقض قوانین مالی متهم کرد، اتهامی که باشگاه آن را رد می کند). در اولین سال مالکیت عربستان، نیوکاسل یونایتد حدود ۱۰۰ میلیون پوند (۱۲۶میلیون دلار) هزینه کرد و از منطقه سقوط خارج شد. در سال دوم، این باشگاه چهارم شد و  پس از ۲۰ سال برای اولین بار به لیگ قهرمانان اروپا، رقابت اصلی باشگاهی اروپا راه یافت.

با این حال، در عربستان سعودی، ورزش به جای یک نگرانی کارآفرینانه با مشکلاتی که می تواند به همراه داشته باشد، مورد حمایت دولت است. در ماه ژوئن، برخی از باشگاه‌های برتر فوتبال، که قبلاً تحت کنترل وزارت ورزش بودند، ظاهراْ خصوصی شدند. اماPIF  در چهار تیم ۷۵ درصد سهام دارد. آرامکو، شرکت نفت، تیم دیگری دارد و نئوم، کلانشهری که در بیابان ساخته می­‌شود، یک تیم در دسته دوم نیز دارد. سیمون چادویک از مدرسه بازرگانی اسکما در پاریس می‌گوید: «تقریباً مثل این است که باشگاه‌های فوتبال در عربستان سعودی تبدیل به کوانگو (سازمان­‌های مردم نهاد) شده‌اند.» به جای یک موتور پویای جدید اقتصاد، ورزش می تواند به مظهر سیستم حمایتی قدیمی و دولتی آن تبدیل شود.

برای جذب ستاره ها، حقوق زیادی به این بازیکنان باید پرداخت شود. کریم بنزما قراردادی دو ساله به ارزش ۴۴۰ میلیون دلار امضا کرد و گفته می­‌شود کریستیانو رونالدو سالانه ۲۰۰ میلیون دلار درآمد دارد. الهلال تابستان امسال پیشنهادی بی‌سابقه به مبلغ ۳۰۰ میلیون یورو (۳۳۰میلیون دلار) به پاریس سنت ژرمن برای کیلیان امباپه، ستاره فرانسوی ارائه کرد که تا کنون رد شده است. فیل میکلسون، یک گلف باز، با وجود اینکه یک بار به سعودی ها توهین کرده بود (او بعداً عذرخواهی کرد)، ۲۰۰ میلیون دلار از لیگ «لیوگلف» به جیب زد.

صورت‌حساب‌های هنگفت دستمزد به این معناست که حتی موفق‌ترین تیم‌های اروپایی هم برای کسب درآمد تلاش می‌کنند. بیش از نیمی از تیم های لیگ برتر انگلستان در سال ۲۰۲۲ شکست خوردند و به طور کلی لیگ های ایتالیا، آلمان و اسپانیا در خط قرمز هستند. (Exor که در شرکت مادر اکونومیست سهام دارد، همچنین در یوونتوس، یک باشگاه فوتبال ایتالیایی، و فراری، یک خودروساز ایتالیایی، سرمایه گذار است.)

به لطف ثروت نفتی خود، آزمایش سعودی بانک را به هم نخواهد زد. طبق گزارش سالانه PIF در سال ۲۰۲۱، اوقات فراغت و سرگرمی تنها ۱.۶٪ از دارایی­‌های آن را تشکیل می­‌دهد. اما ترکیب درآمدهای داخلی پایین و هزینه­‌های بالا ممکن است به این معنی باشد که بسیاری از سرمایه­گذاری­‌های ورزشی عربستان نمی­توانند خود را حفظ کنند یا در سطح جهانی بدون یارانه رقابت کنند.

عربستان سعودی ممکن است با مشکلاتی مشابه فوتبال در چین روبرو شود که در دهه گذشته تلاش کرد تا ثروت سوپرلیگ چین خود را افزایش دهد. ستارگان وارداتی گران قیمت ممکن است در مورد استاندارد فوتبال غر بزنند و تردیدهای زیادی در مورد پایداری سطح فعلی هزینه­ها وجود خواهد داشت. اما حمایت دولت از لیگ، مشکلات مالی و بررسی های سیاسی را که پروژه چین را با مشکل مواجه کرده است، نفی خواهد کرد. عربستانی‌ها همچنین در تلاش هستند تا استعدادهای جوان‌تر را جذب کنند وفقط مانند ایالات متحده نباشند، جایی که بسیاری از بازیکنان برجسته باشگاه‌های اروپایی به طور سنتی برای بازی در سال‌های غروب و پایان استعداد خود به آنجا می‌روند.

اما مخاطبان داخلی کم عربستان نیز ممکن است مانع جاه طلبی­‌های آنها شوند. نمونه­ای از یک اقتصاد نوظهور وجود دارد که نقشی مسلط در عملیات تجاری یک ورزش جهانی دارد. در سال ۲۰۰۸  هند لیگ برتر هند (IPL) که یک تورنمنت کریکت است را راه اندازی کرد. سال گذشته حق پخش مسابقات در طول پنج سال آینده به قیمت بیش از ۶ میلیارد دلار فروخته شد که آن را به دومین لیگ ورزشی پردرآمد در هر بازی بعد از NFL، یک رقابت فوتبال آمریکایی تبدیل کرد. نفوذ مالی هند آن را به صدای قدرتمندی در کریکت در سراسر جهان تبدیل کرده است. اما بنیاد و پایه موفقیت هند در مقیاس وسیع تماشاگران با ۱.۴ میلیارد شهروند دیوانه کریکت بوده است. عربستان نمی­تواند با آن رقابت کند.

دومین خطر بزرگ این است که این جهش باعث واکنش شدید می­‌شود. ورزش می­‌تواند  صنعت حساسی باشد که در آن سرمایه گذاری شود و وضعیت عربستان سعودی به عنوان یک کشور مستبد کمکی نمی­کند. چندین گروه مدافع حقوق بشر سعودی ها را به ورزش شویی متهم کرده اند، به عنوان مثال زمانی که فیفا جام باشگاه­‌های جهان در سال ۲۰۲۳ را به آن­ها اعطا کرد.

این چرخشی جدید بر روی یک ایده قدیمی است، رژیم‌های شرور که از ورزش برای خودنمایی مدل‌های سیاسی استفاده می‌کنند، همانطور که موسولینی در جام جهانی ۱۹۳۴ و هیتلر در بازی‌های المپیک در سال  ۱۹۳۶ این کار را انجام دادند. آلمان شرقی و اتحاد جماهیر شوروی در دهه­‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ برنامه­‌های دوپینگ دولتی داشتتند. اخیراً چین در زمان میزبانی بازی‌های المپیک زمستانی در سال گذشته، مانند روسیه در هنگام برگزاری جام جهانی فوتبال در سال ۲۰۱۸، به ورزش شویی متهم شد. قطر در سال ۲۰۲۲ نیز با ضربه‌های زیادی مواجه شد.

امروزه منتقدان به کمبود آزادی­‌های دموکراتیک و سرکوب حقوق زنان و همجنسگرایان در عربستان سعودی اشاره می­‌کنند. قتل هولناک جمال خاشقجی، روزنامه نگار صریح، در کنسولگری عربستان سعودی در استانبول در سال ۲۰۱۸ فراموش نشده است و نقش مرکزی پادشاهی در جنگ خونین یمن نیز فراموش نشده است.

شبه جزیره منزوی

با این حال، سیاست خودکامه عربستان سعودی احتمالاً مانع از ایفای نقش فزاینده در ورزش جهانی نخواهد شد. راهیابی به لیگ قهرمانان اروپا تا حد زیادی باعث کاهش انتقادات از سرمایه گذاری عربستان در نیوکاسل یونایتد شده است. پرزیدنت جو بایدن، که پادشاهی را در سال ۲۰۱۹ به عنوان یک « موجود منفور» توصیف کرده بود، اکنون مشتاق ترمیم اتحاد آمریکا است. اما شهرت آن ممکن است معاملات را بیهوده‌تر کند. ادغام گلف Tour-liv پیشنهادی PGA  نفرت­آور بوده و توسط وزارت دادگستری ایالات متحده در حال ارزیابی است تا ببیند آیا قانون ضد انحصار را نقض می­‌کند یا خیر.

مدیران PGA Tour ماه گذشته به کمیته سنا معرفی شدند. سناتور ریچارد بلومنتال شکایت کرد که یک بند  تهاجمی در این معامله، که می‌تواند بازیکنان را از بدگویی عربستان سعودی باز دارد، غیر تحقیر­آمیزترین بندی است که من تا به حال دیده‌ام». حامیان معامله در تور PGA بدون شک مایلند که پیشنهاد دهند سعودی ها نقشی در پشت صندلی خواهند داشت: احتمالاً دیدگاهی بسیار متفاوت با دیدگاه  MBSاست، که در آن سعودی­ها کنترل دارند و دیگر فقط «پول زبان بسته» نیستند.

اما حتی اگر برخی از معاملات کشور را آنطور که MBS امیدوار است متحول نکند، عربستان سعودی بخشی از یک تغییر گسترده‌تر است که ورزش جهانی را تغییر می­‌دهد. افزایش سرمایه از پادشاهی بخشی از ظهور گروه جدیدی از صندوق­‌های مستقل و خصوصی است که در مقیاس بزرگ در ورزش سرمایه گذاری می­‌کنند. بلومبرگ گزارش داد که شرکت­‌های سهام خصوصی ۵۱ میلیارد دلار برای معاملات ورزشی در سال ۲۰۲۱ هزینه کردند که تقریباً دو برابر کل سال ۲۰۱۷ است.

قوانین مالکیت در حال آزادسازی هستند، زیرا باشگاه­ها و مسابقات به دنبال منابع جدید سرمایه برای ماندن در رقابت هستند. لیگ­‌های ورزشی آمریکا در کسب پول بهترین لیگ­‌های جهان هستند (نمودار ۱ را ببینید). از سال ۲۰۱۹، چندین لیگ بزرگ آمریکایی قوانین خود را کاهش داده اند تا سرمایه­گذاری­‌های اقلیت توسط سرمایه گذاران نهادی را مجاز کنند. در ژوئیه، مقامات سرمایه گذاری قطر برای خرید ۵ درصد از شرکت مادر واشنگتن ویزاردز، یک تیم بسکتبال آمریکایی، به توافق رسیدند.

نمودار ۱ – درآمدهای لیگ‌های ورزشی

اختلال دیجیتال بالاخره به ورزش­‌های زنده نیز رسید که یکی از آخرین سنگرهای تلویزیون سنتی بود (نگاه کنید به نمودار۲). به‌طور فزاینده‌ای بینندگان تلویزیون را قطع کرده‌اند و در عوض تماشای ورزش‌ها از طریق سرویس‌های استریم تماشا می­‌کنند که بازی‌های زنده را ارائه می­‌دهند و همچنین نکات برجسته، تجزیه وتحلیل‌ها و سایر افزودنی‌های دیجیتالی بر اساس تقاضا ارائه می‌دهند. این تغییر دیجیتال با چرخش­ها و تغییرات غیرمنتظره در مخاطبان همراه است. به عنوان مثال، فرمول۱، که زمانی به دلیل حضور کم در ایالات متحده قابل توجه بود، اکنون جذابیت بیشتری پیدا کرده است، که با پیوند با نتفلیکس تقویت شده است.

نمودار ۲ – درآمد حق پخش تلویزیونی

هجوم ورزشی عربستان تا حدی منعکس کننده پویایی داخل پادشاهی است: برای مثال سیل جدید دلارهای نفتی، جاه طلبی MBS برای ایجاد یک جامعه آزادتر اجتماعی و بازگرداندن شهرت لکه دار خود در غرب. اما این حرکت­ها همچنین نشان دهنده این احساس است که دریچه جدیدی از فرصت در ورزش جهانی وجود دارد: جذب مخاطبان بزرگتر و جدیدتر، ایجاد انواع مختلف رویدادها و مسابقات و اختراع مجدد رویدادهای قدیمی.

آخرین گزارش سالانه PIF که این هفته منتشر شد، شامل اعلام یک ابزار سرمایه گذاری ویژه ورزشی است که به برنامه‌های آتی گسترده­تر اشاره می­‌کند. کریم بنزما و کریستیانو رونالدو به احتمال زیاد برای تور در پاییز آماده خواهند بود. خود پادشاهی اهداف زیاد دیگری برای خود دارد.